Alle Nederlandse seriemoordenaars door de eeuwen heen (2024)

Alle Nederlandse seriemoordenaars door de eeuwen heen

We proberen hier een overzicht te geven van alle Nederlandse seriemoordenaars. Mochten er nog dames en heren in dit rijtje ontbreken, dan horen we dat graag.

We gebruiken hier de definitie van seriemoordenaar die te vinden is op Wikipedia: ‘Een seriemoordenaar is iemand die een reeks moorden pleegt.

Volgens een definitie aangenomen op een symposium van de FBI uit 2005 is het een moordenaar die twee of meer slachtoffers maakt in verschillende, verder niet-gerelateerde misdrijven.

Een seriemoordenaar onderscheidt zich hierin van de massamoordenaar, wiens misdrijven wel gerelateerd zijn. Het onderscheid met een spree killer is het ontbreken van tijd tussen de verschillende moorden.

100 grootste criminelen van Nederland (inmiddels meer…)
De Nederlands misdaadencyclopedie
Alle Liquidaties in Nederland
Boeken over Nederlandse criminaliteit
Bijnamen van de verschillende criminelen uit binnen- en buitenland.
Zie hier→ Meer interessante artikelen over criminaliteit op deze website

Lees hier → meer over criminaliteit op deze website…

Klaas Annink of Huttenkloas

(Beckum of Bentelo, 18 juni 1710 – Oldenzaal, 13 september 1775)

Aantal moorden: velen, 1 beschreven
Motief moorden: geldelijk gewin

Samen met zijn vrouw Aarne Spanjers en zijn zoon Jannes was Klaas Annink, alias Huttenkloas, verantwoordelijk voor een groot aantal diefstallen en moorden in de regio rondom Bentelo en Hengevelde, die zij pleegden vanuit hun hutje in Hengevelde.

Als in 1774 een kousenkoopman uit Hannover niet van de Goorse wintermarkt huiswaarts keert, gaat zijn vader op onderzoek uit. Hij vindt overtuigende bewijzen dat Klaas Annink voor de verdwijning verantwoordelijk is.

Daarop volgt de arrestatie van Huttenkloas. Zij hoeden hem enkele maanden vast in een speciaal daarvoor gemaakte stoel. Na een spraakmakend proces weorden hij en zijn zoon Jannes in 1775 levend geradbraakt. Zijn vrouw Aarne is ook ter dood veroordeeld en gewurgd.

De dwangstoel waarop Klaas Annink 114 dagen vastzit, de ‘Stoel van Huttenkloas’, is te bewonderen in de Oudheidskamer van Museum Palthehuis in Oldenzaal.

Lees hier → meer over Klaas Annink of Huttenkloas.

Hester Rebecca Nepping

(gedoopt Amsterdam 9 oktober 1774 – aldaar, 15 juni 1812)

Aantal moorden: 3
Motief moorden: geldelijk gewin

Neppink neemt vanwege geldproblemen Mevrouw Beerenburg in huis, maar zij blijkt geen makkelijke kostgangster. Met haar dienstmeisje Adriana van Rijswijk beramen ze de moord op de vrouw.

Beerenburg overlijdt op 31 augustus 1811. Op 9 november sterft ook Neppings oude vader die bij haar inwoont, en twee dagen later Jan Brummelkamp. De sterfgevallen wekken argwaan, de lijken worden opgegraven en sectie wees op arsenicumvergiftiging.

Nepping en Van Rijswijk worden gearresteerd, evenals de minnaar Verkerk die het arsenicum had verschaft. In januari 1812 zijn ze vastgezet in Amsterdam, waar het proces zou plaatsvinden.

Alle drie de verdachten leggen (gedeeltelijke) bekentenissen af. Het hof van assisen te Amsterdam acht twee van de moorden bewezen en veroordeelt het drietal tot de doodstraf.

Vanaf 1810 gold vanwege de annexatie van Nederland bij het Eerste Franse Keizerrijk het Franse strafrecht en voor hoger beroep moest men naar het Hof van Cassatie in Parijs.

Dit hof bevestigde het vonnis van het Amsterdamse Hof en op 15 juni 1812 werd het vonnis voltrokken met behulp van een guillotine op de Nieuwmarkt in Amsterdam. Het was de enige keer dat een doodvonnis in Amsterdam op die wijze ten uitvoer werd gelegd.

Hendrikje Doelen

(Oosterwijk, 1 juni 1784 – Gouda, 10 december 1847)

Aantal moorden: velen, 4 beschreven
Motief moorden: relationele problemen

Hendrikje Geerts Meilofs Doelen Hendrikje werd verdacht van moord in 1845 op haar man Aaldert en een bij het echtpaar inwonende oude vrouw Jantje Wichers.

Een half jaar later, op 14 oktober 1845, overleed haar buurvrouw Grietje van Buren na het eten van pannenkoeken van Hendrikje.

Ook het dochtertje Evertje van Buren werd ernstig ziek na het eten van deze pannenkoeken en overleed tien maanden later op 9 augustus 1846.

Na sectie is vastgesteld dat Jantje Wichers waarschijnlijk een natuurlijke dood is gestorven. Maar zowel bij haar man als bij Grietje van Buren is de aanwezigheid van rattenkruid vastgesteld.

Veroordeeld voor de moord op Grietje en Evertje van Buren

Omdat voor moord op haar man geen wettig bewijs is geleverd, is zij uiteindelijk op 15 januari 1847 voor de moord op Grietje en Evertje van Buren veroordeeld tot de doodstraf.

“Op een schavot, opterigten te assen, met den strop aan eenen paal te worden verworgd, dat er de dood na volge” door het provinciale gerechtshof te Assen.

Hendrikje ontkende tijdens de zitting schuldig te zijn. Maar na verwerping van het cassatieverzoek door de Hoge Raad bekende zij bij haar verzoek om gratie alsnog haar schuld.

Haar man zou zij hebben gedood vanwege de echtelijke twisten en haar buurvrouw en dochtertje vanwege kribberijen.

De Hoge Raad adviseerde negatief over het gratieverzoek, maar de toenmalige minister van Justitie Marinus Willem de Jonge van Campensnieuwland gaf een positief advies.

Dit mede gelet op haar ouderdom. Koning Willem II verleende haar gratie bij Koninklijk Besluit van 14 november 1847.

Op 2 december 1847 werd ze een half uur met de strop om de nek te kijk gezet op het schavot van Assen. De doodstraf werd gewijzigd in een tuchthuisstraf van 20 jaar. Zij overleed echter al na acht dagen, op 10 december 1847, in de vrouwengevangenis van Gouda.

Zie hier: levensverwachting 14 jaar korter in gewelddadige landen.

Maria Swanenburg

(Leiden, 9 september 1839 – Gorinchem, 11 april 1915)

Aantal moorden: meer dan 90
Motief moorden: geldelijk gewin

Maria Catharina Swanenburg, beter bekend als Goeie Mie en de Leidse Gifmengster, staat in het Guinness Book of Records staat vermeld als de grootste gifmengster aller tijden.

Ze vergiftigde in drie jaar tijd meer dan honderd van haar buurtgenoten van wie er zevenentwintig overleden, maar werd verdacht van het doden van meer dan negentig personen door vergiftiging.

Ze deed dit omdat ze uit was op hun verzekerings- en begrafenisfondsen en erfenissen.

In 1885 werd Mie veroordeeld tot een levenslang verblijf in het tuchthuis. In december 1885 stond ze ook nog terecht in Leiden. Zij bracht vervolgens de rest van haar leven door in een tuchthuis in Gorinchem, waar ze in 1915 op 75-jarige leeftijd overleed.

John Opdam

(Soerabaja, 30 oktober 1916 – Leiden, 14 oktober 1983)

Aantal moorden: 2
Motief moorden: relationele problemen

Johannes Franciscus Alphonsus Marinus Opdam is de enige in de Nederlandse strafrechtelijke geschiedenis die voor twee verschillende moorden in totaal tweemaal een levenslange gevangenisstraf kreeg opgelegd. In de media wordt hij aangeduid als dokter O. of als de Berkelse huisarts.

Opdam verhuist in 1936 naar Nederland, waar hij geneeskunde studeert. In 1947 huwt hij de leraarsdochter Arnolda van Eyl en koopt hij een artsenpraktijk in Berkel en Rodenrijs.

Dodelijk affaire met de dienstmeid

Terwijl zijn vrouw in 1951 op vakantie is, had Opdam een affaire met de dienstmeid, Nellie. Hoewel Arnolda erachter komt toen zij terugkeerde van vakantie, kan er geen sprake zijn van een echtscheiding, aangezien ze een overtuigd katholiek is.

Nellie wordt ontslagen en wat Arnolda Opdam betreft was daarmee de kous af. Haar echtgenoot blijft echter Nellie zien. Ondertussen gaat Arnolda’s gezondheid langzaam maar zeker achteruit, tot ze op 24 september 1952 sterft.

Opdam concludeert dat het een hersentumor is die zijn vrouw het leven had gekost. Zijn collega, die de autopsie uitvoert, denkt daar anders over en geeft als doodsoorzaak op de overlijdensakte ‘onbekend’.

Cyaankali

De politie wordt op de hoogte gebracht en een tweede autopsie brengt aan het licht dat er in Arnolda Opdams lichaam cyaankali zit. Johannes Opdam wordt gearresteerd, maar wringt zich in allerlei bochten om onder een gevangenisstraf uit te komen.

Tijdens de rechtszaak beweert hij dat Arnolda’s moeder haar vermoord heeft. Het mag allemaal niet baten. Op 8 juni 1954 is hij tot levenslang veroordeeld en naar de gevangenis van Leeuwarden gestuurd. De rechtszaak geldt als leerstuk in de Nederlandse rechtspraak.

Adri Lodder en John Opdam: een lekker stel

Terwijl hij vastzit, ontmoet hij Adri Lodder, die ook zijn vrouw heeft vermoord. De twee mannen spreken af briefjes te schrijven met bekentenissen voor de moord waarvoor de ander veroordeeld is, mocht één van de twee in de gevangenis overlijden.

Nadat Opdam Lodders briefje in het bezit heeft, stierf Lodder aan een cyaankali-vergiftiging. Het briefje van Lodder waarop hij de moord op Arnolda van Eyl bekent, helpt Opdam niet de gevangenis uit.

In plaats daarvan is hij in 1961 voor de tweede keer tot levenslang veroordeeld, aangezien bewezen is geacht dat hij Lodder vermoord heeft.

In 1975 krijgt hij gratie, op voorwaarde dat hij nooit meer een artsenpraktijk zou uitoefenen. Hij werkt korte tijd op de medische bibliotheek van de Katholieke Universiteit van Nijmegen. Later is hij woonachtig in Oegstgeest. Opdam sterft een natuurlijke dood in 1983.

Gerard Spruit

(Rotterdam, 12 januari 1922 – Avereest, 12 december 1989)

Aantal moorden: 2
Motief moorden: misbruik

Gerardus Cornelis Spruit lokte op 4 augustus 1971 de 9-jarige Bastiaan (Basje) Bloemena mee naar zijn huis, misbruikte de jongen en wurgde hem. Hij liet het lijk achter op recreatiesteunpunt De Kievit bij Wilnis alwaar het twee dagen later door een visser werd gevonden.

Op 5 augustus 1974 lokte hij de 10-jarige Hélène (Heleentje) Isaac op vergelijkbare wijze mee naar zijn huis. Daar bleek, dat hij zich vergist had. Vanwege het jongensachtige uiterlijk van het meisje had hij haar voor jongen aangezien.

Uit woede wurgde hij haar. Haar lichaam dumpte hij bij sportpark Elzenhage in Amsterdam-Noord waar het de volgende dag werd gevonden.

In 1975 werd Spruit (na een eis van levenslang voor moord) wegens doodslag tot 20 jaar gevangenisstraf veroordeeld.

De rechter achtte TBR niet op zijn plaats, maar geeft wel aan, dat Spruit ‘te zijner tijd’ zou kunnen worden overgeplaatst naar een meer op verpleging gerichte inrichting. In 1989 werd besloten om Spruit niet vervroegd in vrijheid te stellen.

Op 12 december 1989, de dag na de bekendmaking van deze beslissing, pleegde hij zelfmoord in de Rijksinrichting Veldzicht.

Frans Hooijmaijers

(24 oktober 1935, Kerkrade – 20 augustus 2006, Nederland)

Aantal moorden: veroordeeld voor 5 moorden
Motief moorden: uit medelijden

Frans Hooijmaijers, alias ‘Dikke Frans’ vanwege zijn gewicht van ruim 120 kilo, is waarschijnlijk de grootste seriemoordenaar van Nederland.

Hij is veroordeeld voor vijf moorden, hij werd verdacht van wel 259 moorden. Zelf geeft hij aan dat hij 15 mensen om het leven heeft gebracht.

Hooijmaijers werkte van 1970 tot en met 1975 in de Lückerheidekliniek te Kerkrade, op de afdeling ‘De Nachtegaal’, waar hoofdzakelijk demente bejaarden werden verzorgd.

Volgens Frans zelf zou hij inderdaad de patiënten hebben ingespoten, maar alleen met als doel hun pijn te verlichten en hen rustig te maken.

Lees hier → een biografie van Frans Hooijmaijers op deze website.

Hans van Zon

(Utrecht, 6 maart 1941 – Delfzijl, 11 mei 1998)

Aantal moorden: veroordeeld voor 3 moorden, verdacht van nog minimaal 2
Motief moorden: relationele problemen en geldelijk gewin

Nadat de relatie tussen Coby van der Voort en Johannes Marinus van Zon in april 1967 was beëindigd, bleef zij zich volgens Van Zon aan hem opdringen.

Om hier een einde aan te maken, zocht hij haar op 29 april op in haar woning en sloeg hij haar dood met een zelfgefabriceerde loden pijp. Om de politie te misleiden, verminkte hij haar lijk, zodat het een roofmoord zou lijken. Haar juwelen gaf hij aan zijn vriendin.

Zijn slachtoffers van de twee roofmoorden waren Jan “Oom Cupido” Donse, een 80-jarige winkelier in feestartikelen, en de melkboer Reijer de Bruijn. De buit (bestaande uit geld en sieraden) werd in beide gevallen gedeeld met de Utrechtse crimineel “Ouwe Nol”.

Lustmoord op Elly Segov?

Naast de moorden waarvoor hij is berecht, werd Van Zon ook verdacht van verschillende andere moorden, onder andere van de lustmoord op Elly Segov in 1964 en de moord op de Engelse hom*oseksuele filmregisseur Claude Berkeley in 1965.

In maart 1970 werd hij onder grote belangstelling van de nationale en internationale pers veroordeeld tot levenslang. In 1986 kwam Van Zon vervroegd vrij. Zijn levenslange straf was omgezet in 28,5 jaar en wegens goed gedrag met een derde verminderd.

De laatste jaren van zijn leven woonde Van Zon in Wirdum en Delfzijl, waar hij in 1998 overleed, door overmatig en langdurig drankgebruik, aan de gevolgen van een maag- of slokdarmbloeding.

Lees hier → een korte biografie van Hans van Zon op deze website.

Willem van Eijk

(Korteraar, 13 augustus 1941)

Aantal moorden: veroordeeld voor 5 moorden
Motief moorden: misbruik

Van Eijk is tweemaal veroordeeld voor in totaal vijf moorden op vijf vrouwen: Cora Mantel, Aaltje van der Plaat, Sasja Schenker, Michelle Fatol en Annelies Reinders.

In zijn dorp Kortenaar stond hij bekend om zijn wreedheid jegens dieren. Zo had hij er plezier in honden te pijnigen, katten te verdrinken en eenden dood te trappen.

Toen hij 8 jaar was typeerden zijn broers hem als ‘het kwaad in persoon’. Tijdens zijn puberteit kreeg Van Eijk last van vreemde dromen.

Hij droomde van het verkrachten en vermoorden van vrouwen. Uit psychiatrische rapporten kwam Van Eijk naar voren als een man met ernstige jeugdtrauma’s als gevolg van afwijzingen en pesterijen van (vooral) vrouwen.

Lees hier → meer over Willem van Eijk.

Koos Hertogs

(Den Haag, 16 december 1949 – Vught, 19 juli 2015)

Aantal moorden: veroordeeld voor 3 moorden
Motief moorden: misbruik

Jacobus Dirk Hertogs werd in 1980 gearresteerd en in 1982 tot levenslang werd veroordeeld voor het ontvoeren, misbruiken en vermoorden van drie meisjes.

Hertogs werd geboren op 16 december 1949 in een katholiek gezin met zeventien kinderen, van wie er zestien volwassen werden. Als jongen was hij zo onhandelbaar, dat hem op 16-jarige leeftijd de PIJ-maatregel werd opgelegd.

Voordat hij werd opgepakt voor de moorden had hij al in de gevangenis gezeten voor rijden zonder rijbewijs, inbraak, gewapende overval en drugshandel.

In totaal werd Hertogs zesentwintig maal veroordeeld en voordat hij op dertigjarige leeftijd tot levenslang werd veroordeeld, had hij ongeveer vijftien jaar doorgebracht in tehuizen en (jeugd)gevangenissen.

Lees hier → een uitgebreide biografie van Koos Hertogs op deze website.

Michel Stockx

(1942-2001)

Aantal moorden: minimaal 3
Motief

Vrachtwagenchauffeur Stockx (1942-2001) is geboren in België maar woont in Assen. Op 27 juli 1991 lokt hij de 11-jarige Jessica Laven uit het Noord-Hollandse Blokker mee vanuit een zwembad in het nabijgelegen Zwaag.

Het meisje is gewurgd teruggevonden bij Nieuweschans. Stockx is aan de moord gelinkt en bekent tijdens verhoren ook het misbruik en de moord op twee Duitse jongens, de 13-jarige Marco en de 10-jarige Salim.

In 2001 vat hij vlam tijdens handenarbeid in de Penitentiaire Inrichting Scheveningen en overlijdt aan zijn brandwonden. De ouders van Jessica Laven reageren verheugd op het nieuws over het ongeluk en hangen de vlag uit.

Zijn toenmalige advocaat onthult dat Stockx hem decennia geleden heeft verteld ook de sinds 1986 spoorloos verdwenen Cheryl Morriën (7) te hebben vermoord. Daarnaast beweert Stockx tientallen andere kinderen te hebben misbruikt en gedood.

Martha Usapessy

(1953 – )

Aantal moorden: minimaal 4 moorden
Motief moorden: uit medelijden

Martha U. is van verdacht in de jaren ’90 minimaal vier bewoners van een verpleeghuis in Delfzijl met insuline-injecties te hebben vermoord. Martha heeft bekend dat zij ‘uit medelijden’ de laatste jaren negen mensen in het tehuis had doodgespoten met insuline.

Ze sloeg voor het eerst toe, zo bekende zij later, in 1983. ‘Maar niet zo vaak: ongeveer een keer per drie maanden.’ In 1989, het jaar van haar arrestatie, was dat inmiddels opgelopen tot eens per week.

Bron: De Groen Amsterdammer, Verzorgster krijgt negen jaar en tbs na moord op bejaarden, 3 mei 1996

Aalt Mondria

(9 mei 1956, Kampen – Balkbrug (FPC Veldzicht), 2011)

Aantal moorden: veroordeeld voor 4 moorden
Motief moorden: relationele problemen

Adrie (Aalt) Mondria pleegde vier moorden en was verantwoordelijk voor een groot aantal geweldplegingen.

Mondria gold als extreem gewelddadig en agressief. Na een geruchtmakende moord op de 10-jarige zoon van zijn vriendin werd hij in 1998 veroordeeld tot 18 jaar celstraf en tbs, nadat hij aanvankelijk levenslang had gekregen.

In 1978 werd hij voor een drievoudige moord al eens tot 15 jaar cel en tbs (toen nog tbr geheten) veroordeeld.

Mondria groeide op in Vollenhove. Zijn criminele carrière nam een aanvang tijdens zijn puberteit. In 1976 werd de verslaafde en paranoïde Mondria voor het eerst veroordeeld.

Hij bedreigde een andere crimineel en kreeg daarvoor 4 maanden cel plus tbs. In de tbs-kliniek bleek hij onhandelbaar. Zo sloeg hij na een ontsnapping alles kort en klein.

In 1978 ontsnapte hij uit een behandelkliniek. Hij dook samen met een vriendin onder in Amsterdam. Nadat het tweetal de hospita van het onderduikadres mishandelde – de vrouw raakte blijvend verlamd – vluchtten Mondria en zijn vriendin naar Noord-Brabant.

Op 30 juli 1978 belden ze in het plaatsje Hoeven aan bij een woning. De bewoners, het bejaarde stel Rijnvos en hun 38-jarige dochter, werden door Mondria vermoord. Na arrestatie van het tweetal bleek dat zij handelden uit roofmotieven

Ludo de Beukelaar

(1959 – )

Aantal moorden: veroordeeld voor 2 moorden
Motief moorden: misbruik

Ludo de Beukelaar alias het ‘Monster van Woensdrecht’, werd in september 1992 tot twintig jaar celstraf veroordeeld en een terbeschikkingstelling van de regering met dwangverpleging.

Hij is veroordeeld voor de moorden op, het ontvoeren van en het verkrachten van Inge Breugelmans (14) en Ines Van Muylder (16).

Frans Boons

(1960 – )

Aantal moorden: veroordeeld voor 2 moorden
Motief moorden: misbruik en relationele problemen

Tbs’er die omstreeks december 2003 mede-tbs’er Henny Klein Overmeen [82] mishandelde en vervolgens levend begroef achter de Pompestichting in Nijmegen. Boons zat vast wegens doodslag op zijn 15-jarig nichtje Manuela van Beek op 5 mei 1994.

Een 44-jarige tbs’er uit Nijmegen, die in de Pompekliniek in zijn woonplaats verbleef, heeft volgens het openbaar ministerie op 4 december vorig jaar de 53-jarige Hennie Klein Overmeen levend begraven in een bosje naast de inrichting.

Bron: NRC, 5 juni 2004

Henk Smit

(Groningen, 1971 – )

Aantal moorden: veroordeeld voor 3 moorden
Motief moorden: misbruik

Smit komt al op jonge leeftijd in aanraking met de kinder- en jeugdbescherming. Zo krijgt hij jeugd-tbs en raakte daarna verzeild in het internaatscircuit.

Als Smit een straf uitzit van zeven jaar wegens verkrachting van een 72-jarige vrouw in Groningen en enkele geweldsdelicten in 1998 wordt hij wederom aangehouden.

Via DNA-onderzoek komt de politie bij hem terecht voor de wurgmoorden op de 26-jarige verstandelijk gehandicapte Annet van Reen uit Utrecht in 1994 en de 18-jarige studente sociologie Anne de Ruijter de Wildt uit Groningen in 1997.

Bron: ‘Hulpverlening bereikt iemand als Henk S. niet’, Volkskrant, 23 juni 2000

Sjonny W.

(Amsterdam, 1973 – )

Aantal moorden: verdacht van 3 moorden
Motief moorden: misbruik

W. richtte op vrouwen die aan lager wal waren geraakt. Hij wordt beschuldigd van betrokkenheid bij de dood van de aan drugs verslaafde Monique Roossien. Haar lichaam werd in 2003 gevonden aan de boorden van het IJmeer.

De Roemeense Mirela Mos (30) is in 2004 in stukken gesneden teruggevonden in vuilniszakken die in Amsterdam-Zuidoost aan de straat staan. Daarbij zijn DNA-sporen van Sjonny W. aangetroffen.

Sabrina Oosterbeek (30), is in maart 2017 voor het laatst gezien. De politie verdenk W. dat hij haar vermoord heeft..

In november 2017 doet hij een zelfmoordpoging in zijn cel in de gevangenis.

Patrick Soultana

(Amsterdam, 1 januari 1977)

Aantal moorden: veroordeeld voor 2 moorden en 1 poging tot moord
Motief moorden: geldelijk gewin

Soultana, Monster van Spijkenisse, werd op 25 juli 2013 veroordeeld tot levenslang voor twee moorden en één poging tot moord. In december 2014 wordt hij na hoger beroep veroordeeld tot een gevangenisstraf van 25 jaar plus tbs.

Soultana heeft mogelijk tegen een politie-informant verklaard dat hij vijf vrouwen had vermoord. Naast Zargar, Kerklaan en mogelijk ook Lorsé zouden er dus nog twee vrouwen het slachtoffer van Patrick Soultana moeten zijn volgens de politie-eenheid.

Ik ben een roofdier dat wacht op zijn prooi

Uitspraak Patrick S.

Naast bewijs voor de moorden op Zargar en Kerklaan wist de politie geen andere moorden met Soultana in verband te brengen.

Soultana werd op 25 juli 2013 veroordeeld tot levenslang voor de moorden op Farida Zargar, Nanda Kerklaan en de poging tot moord op de Poolse man.

Verder werd Soultana nog veroordeeld voor het bezit van kinderp*rno en het plegen van een groot aantal roofovervallen. In december 2014 wordt hij na hoger beroep veroordeeld tot een gevangenisstraf van 25 jaar plus tbs.

Rahiied A.

(Rotterdam, 1998 – )

Aantal moorden: verdacht van 6 moorden, en 6 pogingen tot moord
Motief moorden: niet bekend

In totaal zijn er vijftien gevallen in verband gebracht met Rahiied A. en onderzocht, waaronder zeven sterfgevallen. Hij is in twaalf zaken vervolgd: zes keer vanwege moord en zes keer wegens poging tot moord. Rahiied A.

dient zonder noodzaak ouderen insuline toe en een aantal van hen overleefde dat niet. Deze zaken hebben volgens justitie plaats tussen januari 2016 en november 2017.

Verdachte Rahied A. werkt als invalkracht en stagiair bij bij Humanitas in Rotterdam en Jasmijnhuis en de Riederborgh – beide in Ridderkerk. Het Openbaar Ministerie heeft in zijn onderzoek de lichamen van drie overleden bewoners opgegraven.

De Rotterdammer is aangehouden als in het verpleeghuis ‘t Huys te Hoecke in Puttershoek iemand onwel onder verdachte omstandigheden was geworden. Hierna slaat de directie verpleeghuis alarm.